Tuesday 1 December, 2009

எயிட்ஸ் எனும் எமன்..! - வசன கவிதை



குரங்கிலிருந்து
மனிதன்
வந்தான் சரி -
இது டார்வினின்
உயிரியில் பரிணாமக்
கொள்கை...

குரங்கிலிருந்து
மனிதனுக்கு
எயிட்ஸ் வந்ததா..? -
இதென்ன
உயிர்க் கொல்லிக்
கொள்கையா..?

பெண்ணின்றி
ஆணில்லை...
ஆணின்றி
பெண்ணில்லை...
ஆதாம் ஏவாள்
காலத்துக் கொள்கை
என்பர் - சரி...

எயிட்ஸ்
இன்றி மனித
இனமே இல்லை
என்ற நிலையை
உருவாக்குவது
எந்தக் கொள்கையப்பா..?

இன்பத்தை
நுகர்வதில்
இரு பாலருக்கும்
உரிமை உண்டு...
உணர்ச்சிகள் உண்டு...
அதற்கென உறவும் உண்டு...

மறுக்கவில்லை
உமது மன உணர்ச்சிகளை...
உமை யாரும்
மதிக்காமல்
இருக்கவில்லை...

நோய், பிணி, மரணம்
இன்பம், துன்பம்
என அனைத்தும்
இரு பாலருக்கும்
பொதுவாகும்...
அதுவே இயற்கையின்
படைப்பாகும்...

ஒருவனுக்கு
ஒருத்தியென வாழக்
கற்றால்...
ஒருத்திக்கு
ஒருவனென வாழக்
கற்றால்...
ஒப்பற்ற வாழ்க்கை
உங்கள் கையில்
இன்பங்கள் எப்போதும்
உங்கள் பையில்

சில்லறையை வீசி விட்டு
சிற்றின்பம்
நுகர்வதற்க்கு முன்
சிந்தையில்நிறுத்துங்கள்...
முடிந்த பின்னால்
சீரழிந்து போவீர்கள்
என்பதை..?

உமை நம்பி
மனையுண்டு
குழந்தையுண்டு
கோவிலெனக்
குடும்பமுண்டு...
குணத்தைக் கெடுத்துக்
கொள்ளாதே...
கொடும் எயிட்ஸை
நீ வாங்காதே...


ஐந்து நிமிட
சுகத்திற்கு
அற்பமாய் உன்
ஆயுளை
அழித்துக் கொள்ளாதே...

*****

நண்பனொருவன்
செய்த வினை
அவன் மனையை பாதித்தது
அவனுக்கு பிறந்த மகவைப் பாதித்தது
நோயின் கொடுமை தாளாமல்
விரைந்து மாண்டான் அவன்...

விந்தால் கெட்டான் அவன்...

அன்பு மொழி பேசும்
மனையாள்
செய்த பாவமென்ன...
அவள் பிறந்த வீட்டின்
ராஜ வாழ்க்கை
அழிந்து போவதென்ன...

கணவனுடன்
வாழ வந்த கண்மணிக்கு
அவள் கணவன்
கொடுத்த பரிசு அது
கொடிய நோயன்றோ...
உயிர்க்கொல்லி நோயன்றோ...

கட்டிய கணவனுடன்
வாழ வந்த கண்மணி
உயிர்க்கொல்லி நோயுடன்
வாழ்கின்ற கொடுமை போகுமோ
அவள் கோலம் மாறுமோ...

அவன் செய்த பிழையால்
அவன் மனைவி
தப்பவில்லை...
அந்தோ...
அவர்கள் குழவியும்
தப்பவில்லை...

வாழ வந்த
அக்குழந்தைக்கு
பிறப்பு வாயிலிலே
வாய்க்கரிசி...
வீசி விட்டு மாண்டானே
எயிட்ஸால்தான் வீழ்ந்தானே...

பூக்க வந்த பூவது
பாழும் மண்ணில் பூத்தது
எயிட்ஸ் நோய்க் குழந்தையாய்...
அக்குழந்தை செய்த பிழையென்ன
அனாதையாய் நிற்பதென்ன
ஆதரவு காட்ட யார்..?
அற்பாயுளில் போவதார்..?

போதுமடா இக் கொடுமை
பொல்லாத நோய் இதடா...
உயிர் குடிக்கின்ற
நோயிதுடா...
இல்லாளை நேசியடா
இல்லை உனக்கு துன்பமடா...

*****



No comments: